หน้าขมึงทึง, หน้าถมึงทึง หมายถึง น. หน้าตาที่บูดบึ้งไม่ยิ้มแย้ม, หน้าตาน่ากลัว.
น. หน้าตาที่บูดบึ้งไม่ยิ้มแย้ม, หน้าตาน่ากลัว.
น. ส่วนหน้าของขานับตั้งแต่โคนขาถึงหัวเข่า.
น. หน้าซึ่งมีรอยแผลเป็นปรุ ๆ มักเกิดจากฝีดาษ, หน้ามอดก็ว่า.
น. หน้าซึ่งแสดงว่าโกรธหรือไม่พอใจอย่างมาก.
น. หน้าของคนใกล้จะตาย มักจะดูนวลกว่าปรกติ ซึ่งคนโบราณเชื่อกันว่าคนบางคนที่ทำบุญกุศลไว้มากเมื่อใกล้จะตายหน้ามักจะขึ้นนวล.
ว. มีสีหน้าเครียดหรือขุ่นเคือง, หน้าตึง ก็ว่า.
น. ใบหน้าหล่อมีเสน่ห์ คิ้วดกดำ ตาคม (ใช้แก่ผู้ชายผิวคล้ำหรือดำแดง).